BİR GENCİN KARA SEVDASI

Erzurumlu bir gencin ve sevdiği kızın hikayesi
Ben Ardahan’ın Göle ilçesindenim. Erzurum’un Şenkaya ilçesi bize çok yakındır. Şenkaya’nın bazı köyleri yakın olduğu için Göle’de ihtiyaçlarını giderirler.
Bizim Göle’de marangoz atölyemiz vardı. Hemen karşımızda ise bir kahvehane vardı. Yorulmuştum, kahvehaneye çay içmeye gittim. Oturdum bir masaya ve oturmuşken bir şiir yazayım dedim. Oturduğum masaya bir genç masalarda yer olmadığı için ben buyur ettim benim masama oturdu. Çay söyledim ve bu arada şiir yazmaya devam ettim. Yanımda oturan genç bana dedi ki: “Ağabeci sen şiir mi yazırsın” ben evet dedim. Genç has Erzurum şivesi ile konuşuyordu. Bana dedi ki “Ağabeci ben sevdiğim kıza bir mektup yazdım. Mektubumun altına bir şiir yazar misin?” dedi. Ben kendisine “Mektubunu okur musun?” dedim. Çıkardı mektubunu “Al ağabeci sen oku” dedi. İsmini sordum Nurettin dedi. “Peki sevdiğin kızın adı nedir?” diye sordum. Dedi ki “Aha ağabeci burda yazir.”
Şimdi Erzurumlu hemşehrimin mektubunu okuyorum.
“Nilgünüm seni çoğ çoğ çoğ sevirem bilirsin ben bizim koyunlari otarirem. Otlak yerine gidene keder ağaca bağirem seni görürem kayalara bağirem seni görürem koyunlar me diyince ele biliremki sen bağırirsen sağa bağirem sen yoğsan sola bağirem sen yoğsan sevgilim ohşam olir koyunlari koma koyirem saymaya basliyirem birez sayrem sen ağlıma gelirsin gine şaşırirem babam çeldi behen dedi ki ola oğlum bir saat oldi daha sayamadınmi babama dedimki sayirem şaşırirem babam bene dediki ben yanındayim başla sayğa ben başladım elliye keder saydım elli bir Nilgün elli iki Nilgün elli üç Nilgün. Şaşırmişem babam kulağımın köküne ele bir sille vurdik ben yere tüşmişem hep Nilgün diye sayirem. Babam kolumdan tutti beni kaldıdi eve gettığ babam eline bastonun aldi bastonun ucine bene dürtir söyle bene bu Nilgün kimdır ben utanire söylemirem bastonnan kafama yavaş yavaş vurir söyle bu Nilgün kimdır gine utanirem söylemirem…”
İşte değerli dostlar dayak yediği halde utanıp sevdiği kızı ismini söylemiyor. Has bir Anadolu çocuğu.
O zaman sevda vardı,sevgi vardıisaygı vardı, itimat ve güven vardı. Şimdi sevdalar yerini cinselliğe bıraktı.
Sevda ise yerini şiddete bıraktı.
Güven ve itibarın yerinde ise yeller esiyor. Ah eski günler ahhh…
Hemşehrime böyle bir şiir yazdım ve tabii ki has Erzurum şivesiyle.
Kız ben senin için deli olmuşam
Sen benim halimi niye sormirsen
Yemeden içmeden kesilmişem ben
Sen benim halımi niye sormirsen

Ağaca bağrem seni görürem
Taşlara bağirem seni görürem
Koyun mee deyince sen zan edirem
Sen benim halimi niye sormirsen

Gelmirmisen seni alim kaçıram
Senin için her şeyden vaz geçirem
Ağlirem ağlirem yorgun tüşurem
Sen benim derdimi niye sormirsen