ORMANLARI YAKANIN CİĞERİ YANSIN

Orman yurdun ciğeridir. Ormanları yakanlar yurdun değerini bilmedikleri halde vatan düşmanlarıdırlar. Ormanları yakanlar rüzgarın esmesini beklerler. Ve rüzgarın estiği tarafta ateşe verirler. Ve esen rüzgar ateşi körükler ve ilerler. Bir şiirle devam ediyorum.

Orman yurdun yeşilidir gülüdür
Ormanları yakan ciğerin yansın
Vatana dost değil düşmandır bunlar
Ormanları yakan ciğerin yansın

Ormanda yaşayan binlerce hayvan
Orman hayvanlara olmuştur vatan
Yak diyende hayvan yakanda hayvan
Ormanları yakan ciğerin yansın

Vatana vatandaş değimisin sen
Vatandaşa yoldaş değil mısın sen
Burada yaşamış deden ve ninen
Ormanları yakan ciğerin yansın

Kandırdılar seni olmadın pişman
Seni öz yurduna ettiler düşman
Sende yanacaksın aynı ateşten
Ormanları yakan ciğerin yansın

Bin yıl önce beraberdik bir idik
Semerkant tan Buhara dan yürüdük
Alp aslanla Malazgirt e yürüdük
Seni kandıranın ciğeri yansın

Selim usta derki eyvah ki eyvah
Sevabı tanımaz korkmaz günahtan
Çıkamazsın sen battığın bataktan
Çok can yaktın senin ciğerin yansın.