GİTMEK..!

Gün gelir insan bazen alır başını gider uzaklara, herkesten, her şeyden uzaklaşmak, bir başına kalmak ister.
Geride neler bıraktım, kimleri bıraktım diye düşünmek istemez.
Beyni dolmuştur, yüreği sıkılmıştır, boşalmak ister, rahatlamak ister, kendini bulmak ister.
Ve neyi nerede arayacağını bilmeden gitmek ister. Sadece gitmek..!
Belki bulduğu aradığı değildir, belki yaşadığı istediği değildir, belki de yanlış zamanda yanlış yerdedir. Bu yüzden gitmek, her şeyi geride bırakmak ister.
Gitmek unutmaktır belki de yaşanılanları, anımsamak istenilmeyenleri.
Belki de aradan zaman geçmesi gerekmektedir. Suların durulması, düşüncelerin hafiflemesi gerekmektedir.
Bu yüzden gitmek bazen iyidir, gözden ırak yerlere.
Aynı yüzleri görmekten, aynı sesleri duymaktan, aynı şeyleri konuşmaktan ve yazmaktan bıkkınlık geldiği zaman da gitmek gerekir.
Gitmek terk etmek değildir. Gitmek bırakıp kaçmak, bir daha hatırlamamak da değildir.
Bazen daha güçlü, daha mutlu, daha huzurlu dönüşlere gebe kalır gitmeler.
Her ne olursa olsun, her ne yaşanırsa yaşansın çakılıp kalmamak, zamanını iyi bilip, gitmek gerekir.
Bu yüzden insan bazen bir süreliğine bulunduğu yerden uzaklaşır. Gittiği yerde düşünme fırsatı bulur. Geçmişin muhasebesini yapar. Toplar, çıkarır, böler, çarpar, kendi içinde hesaplaşır yaşamla.
Benim de gitmelerim çok oldu kendi yaşam kulvarımda. Bazen gittim dönmedim. Dönmek bile istemedim. Hepten koptum.
Gidip de dönmemeler, geride özlenecek, aranacak bir şey, bir kimse bırakılmadığı anlamına da gelir. Bu nedenle dönmenin bir gereği kalmamıştır artık.
Bulunulan yerde yeni tohumlar serpip, yeni ürünler yetiştirip, yaşanılanların yeni hasatlarını yapmak gerekir.
Hayat bizim, nerede olsa yaşanır, günler her yerde geçer, ama anılar, yaşanmışlıklar, iyi dostların hoş sözleri gidenin heybesindedir ömür boyu, arada bir çıkarılıp, anılır güzel günler.
Ne demiş büyük halk ozanımız Âşık Veysel, “Ben giderim adım kalır, dostlar beni hatırlasın.”
Bir gün gelecek hepten gideceğiz. Dönmemek üzere tek-i diyar edeceğiz bu dünyayı. Bu nedenle son yolculuğa çıkmadan önce heybemizi iyi dolduralım.
Dostlarla, güzel anılarla, arkadaşlarla. Sevgiyle…