KUR’AN’DA ANILAN ESKİ KAVİMLER
5- ASHABU’L-KARYE
Karye kelimesi Arapçada köy demektir . Romalıların hüküm sürdüğü Anadoluda Kuranı Kerime göre bu günkü Antakya halkına “Ashabu’l-Karye” denmektedir . Oraya Sadık ve Sadûk isimli iki elçi gönderilmiştir . Fakat ora halkı bu elçileri dinlememişler , reddetmeleri üzerine bir üçüncü olarak Şelom gönderilmiş , ona da inanmamışlar . Bu arada bu elçilerin Hz. İsa’nın havarilerinden Simon , Petrus , Yuhanna olduğu söylenmektedir .
Bu sırada şehrin öbür ucundan koşarak gelen bir adamın :
– Onlara uyun , onları kabul edin , uyarılarına rağmen onu da linç ederek öldürmüşlerdir . Bu zatın “Habibi Neccar” olduğu rivayet edilmektedir .
Bu olayı anlatan Yasin Sûresinin 13. Ayetinden itibaren dinleyelim :
“Sen onlara “Ashabe’l-Karye”yi misâl ver . Hani oraya Peygamberler gelmişti . Hani biz onlara iki Peygamber göndermiştik . Fakat onlar ikisini de yalanlamışlardı .
Biz de onları üçüncü bir Peygamberle destekledik .
Onlara :
Şüphesiz ki , biz size gönderilmiş elçileriz , dediler .
Onlar da :
– Siz bizim gibi insandan başka bir şey değilsiniz . Hem rahman olan Allah, hiç bir şey indirmedi , dediler . Siz yalancılardan başka bir şey değilsiniz.
Elçiler dediler ki :
– Rabbimiz bilir ki , biz size gönderilmiş elçileriz . Bizim üzerimize düşen yalnız açıkça duyurmaktır .
Kentliler dediler ki :
– Doğrusu biz sizin yüzünüzden uğursuzluğa uğradık . Eğer bu işten vazgeçmezseniz , sizi mutlaka taşlarız ve bizden size acı bir azap dokunur .
Elçiler dediler ki:
– Uğursuzluğunuz sizin kendinizdendir . Size öğüt verildiği için mi? (uğursuzluğa uğruyorsunuz) Hayır siz aşırı giden bir kavimsiniz .
O sırada şehrin ta ucundan bir adam koşarak geldi ve :
– Ey kavmim ! Uyun elçilere , dedi .
– Uyun sizden hiç bir ücret istemeyen zatlara ki , onlar hidayete ermişlerdir .
– Bana ne oluyor da kulluk etmeyecek mişim ? Siz de O’na götürüleceksiniz . Ben ondan başka ilâhlar edinir miyim ? Eğer O Rahman bana bir zarar dileyecek olsa , onların şefaatı benden hiç bir şeyi gideremez ve beni kurtaramazlar . Şüphesiz ki ben , o zaman apaçık bir sapıklık içinde olurum . Şüphesiz ki ben sizin Rabbinize iman ettim , dinleyin beni , dedi . Ona :
– Gir Cennete , denilince, O :
– Ah ne olurdu , kavmim bilseydi , dedi . Rabbimin beni bağışladığını ve beni , ikram edilen kullarından kıldığını…
– Biz arkasından kavminin üzerine gökten bir ordu indirmedik , indirecek de değildik . Sadece bir gürültü oldu , onlar da hemen sönüverdiler .
– Yazıklar olsun şu kullara ki , kendilerine gelen her bir Peygamberle mutlaka alay ediyorlardı . Görmediler mi , kendilerinden önce nice kuşakları helâk etmişiz . Şüphesiz onlar kendilerine dönüp gelmiyorlar . Hepsi toplanıp , sadece bizim huzurumuza getirilmişlerdir . (Yasin13-32)