BİR ÇOBANIN İLİM VE İRFANI 4
Osman ın nergiz için yazmış olduğu şiiri nergiz onu koz olarak saklıyor. Ve buda Osman için korkulu rüya gibi Osman ı tedirgin ediyor. Her zamanki gibi koyunları ağıla kapatan Osman ağılın kapısında oturup dersini çalışıyor. Kadınlar koyunları sağarken nergiz Osman ın yanına gelir ve derki be çoban halen kitap mi okuyorsun Osman derki bu kitaplar inanıyorum ki bir çok insanı bazı makamlara çıkarmış ayrıca okumanın zararı yok faydası var peki sen neden okuyorsun zenginsiniz her şeyiniz var aslında nergiz Osman ın dürüst ve iyi bir insan olduğunu anlamış ve Osman ı sevsem mi sevmesem mi diye düşünür. Çobanda olsa iyi bir insan ve geleceğe umutla bakan biri. Nergiz derki bana güzel bir şiir daha yaz Osman derki koz olarak sakladığın şiir yetmez mı tekrar benden şiir istiyorsun. Ama yine de sana güzel bir şiir yazacağım der ve nergiz oradan ayrılır akşam yaklaşıyor Osman koyunları ahıra kapatır odasına çekilir ve nergiz için şöyle bir şiir yazmak üzere iken kapısı çalınır Osman kapıyı açar karşısında Süleyman ağa Osman titremeye başlar Süleyman ağa derki hastam sin oğlum neden titriyorsun Osman hayır ağam hasta değilim heyecandan dır Süleyman ağa derki bak oğlum ben senden çok memnunum istediğin kadar burada kalabilirsin ayrıca tekrar babana para gönderdim haberin olsun der ve gider Osman derin bir nefes alır çok şükür deli kız şiiri babasına vermemiş.
Osman yemeğini yedikten sonra uyumaya başlamış yine sabah olur Osman hayvanlarıyla merada nergizi görmek için sabırsızlıkla öğlen saat ının gelmesini bekler ve bir müddet sonra hayvanları ağıla kapatır bir taşın üstünde oturur kadınlar ve nergizin geldiğini görür. Ve kadınlar ağıla girip koyunları sağmaya başlarlar ve Osman ın baş belası yine Osman ın tepesinde derki hey Osman bak artık sana çoban demiyorum Osman diyorum bana şiir yazdın mı Osman akşam baban yanıma geldi çok heyecanlı idim o yüzden yazamadım ama bu akşam mutlaka senin şiirini yazacağım der nergiz istesen yazma gerisini sen düşün der Osman derki sana şiir yazarken ban başka oluyorum der nergiz bana öğle bir şiir yaz ki bende ban başka olayım tamam mı der Osman şımarık nergiz in Olgunlaştığını anlar ve artık korkmadan gergiz e şiir yazarım der
NERGİZ bahçede oturmuş kitapları masanın üstünde ders çalışıyor. Babası nergiz i o halde görünce der ki hayrola kızım seni hiç böyle ders çalışırken görmemiştim seni değiştire ne oldu artık görüyorum eski şımarık nergiz gitmiş yerine ban başka bir nergiz gelmiş. Ve nergiz derki baba her şeyin bir dönüşü vardır artık bende derslerime çalışıp okumak istiyorum der.