MEZOPOTAMYA DİNLERİ

Mezopotamya bölgesinde yaşayan  Sümerler Asurlar ve Babil krallıklarının dinleri pek çok ortak noktaları vardır. Ülkeyi istila eden her kavim bir önceki kavmin inanç sistemini benimsemiş yalnız bazı değişikler yapmışlardır.

Sümerlerde  totemik bir inanış olarak boğa aslan ve kartal kudsi varlıklar kabul edinmişlerdir. Ayni zamanda animist telakide vardır. Güneç Ay ve İştar mukaddes kabul edilmiştir. Onlarda tanrılaşan ruhların bulunduğuna inanılmıştır.

Sosyal sistem mader şahı bir yapıya sahip olduğundan ilahlarda umumiyetle dişi kabul edilmişlerdir. Önemli bir mevkie sahip  olan İştar bir tanrıçadır. İlahların Anası cinsiyetin ve hayatın baş prensibidir.

Sümerler yöreye dağlık bölgelerden geldikleri için yüksekliklere tapınışı orada da devam etmişlerdir. Ziggurat adi verilen büyük kuleler inşa ettirmişlerdir. Mahalli İlahların yanında bütün memleketçe kabul edilen bazı ilahlarda vardır. Bunlardan Anu göklerin malikidir. Kralları tahta çıkarır tabiat üstü varlıkların en yücesidir.  Enlil  yer yüzünün ilahidir. Dağların yegane hakimidir. İnsanların kısmetini tayin eder. EA suların ilahidir. Hem  büyücü hem de sanatkardır.

Daha sonra bölgeye hakim olan Babiller döneminde Sümerlerin ilahi Enlilin yerine marduk geçmiştir. Marduk zamanla diğer ilahları da gölgede bırakmıştır. Ve ön sırayı almıştır. Onun şerefine ilk baharda nevruz bayramı yapılırdı.

İnanışa göre ilahlar  O gün mabet de toplanırlardı. Ve gelecek senenin mukadderat ini tayin ederlermiş. Büyük ilahların yanında daha az önem verilen ilahlar da vardı. Hastalık veba ve felaket getiren cinleri dünyanın her yerinde bulunduğuna inanırlardı. Dünyanın gidişi ilahlar tarafından tayin edilmiş ve yıldızlara yazılmıştı.

İnsanın vazifesi yıldızların değişik vaziyetlerinin hangi manaya geldiğini anlamaktı. Buda onları gök  ilimleri ile meşgul olmaya sevk etmiştir. Hafta yedi güne bölünmüş son gün uğursuz sayılmıştır. Her türlü falcılık ilerlemiş kahinler çeşitli yollardan geleceğe dair bilgiler çıkarmakla uğraşmışlardır.

Minecim liğin haylı ileride bulunduğu  Babil de yıldızlar ilmi hayli ilerlemiş. Yıldızlarla yerdeki hayat arasında kurulan ilgi semavi cisimlere aşırı hürmete sebep olmuştur.

İlahların gönlünü hoşnut etmek için kurbanlar kesilirdi. İlahların da insanlar gibi güzel evlerden hoşlandıkları inancıyla onlar için heybetli mabetler yaparlarmış..