BİR ÇOBANIN İLİM VE İRFANI. 18

Mustafa emmi hasta iken Süleyman ağaya yazmış olduğu mektubu hanımına vermişti ve ben öldükten sonra bu mektubu Süleyman ağaya verirsin. Demişti  Mustafa emmi öldükten sonra yaşlı hanımını Süleyman ağaya emanet etmişti nergiz Mustafa emminin hanımını evlerine götürmüştü birkaç gün geçmişti mektubu nergize verir nergiz mektubu gözden geçirdikten sonra babasına verir. Süleyman ağa mektubu okur mektupta nasihat gibi sözler yazılmıştı ve Mustafa emminin yazdıkları şöyledir. Süleyman ağa yıllarca senin ekmeğini yedik yalnız ben değil bir çok insan yıllarca senin ekmeğini yediler. Sen Osman ı kovduktan sonra başka çobanların yüzünde işlerin bozulma noktasına geldi ve sana çok zarar verdiler. Koyunları satıp inek aldın bundan dolayı birkaç kişiyi işten çıkardın senin işlerinin iyi gitmesi kaç kişinin geçimine vesile oluyorsun. Tekrar rıca ediyorum hanımıma iyi bakın oda çok yaşlı bugün var yarın yok der.

Biz gelelim Osman  ve nergiz in durumuna Nergiz Pazar yerinde Osman la karşılaşır otururlar bir kenarda dertleşirler. Bir müddet sonra  haftaya görüşmek üzere diyerek ayrılırlar.

Okulların açılması yaklaşmıştır nergiz üniversite hazırlıklarına başlar okul tarafından belirlenen malzemeleri almaya başlar. Osman da okullar açılacak diye gerekli hazırlıklara başlar okulun boyasını ve bazı tamirler ı yapmıştır. Fakir çocukların ihtiyacını giderir. Osman maaşın kanaat eder okulun giderlerini karşılar. Ayrıca öğrencilerinden başka bir şey düşünmez. Öğrencileri onun can dostları gibidirler.ve sorumluluk nedir onu iyi bilir.

Osman okulların açılmasına birkaç gün kalmıştı şöyle bir şiir yazar.

Seyyare i şu cihanda biz misafiriz beyler

Şir i zemin olsak bile yine sefiliz beyler

Kimisi derdi maişet kimisi  mevki makam

İlmi ilahide mahrum birer gafiliz beyler

İlmi ilahidir bizim derdimizin dermanı

Odur bizim tek dostumuz gönlümüzü sultanı

Ebedi diyara doğru gör yürüyen kervanı

Bizde bu yolun yolcusu bire meftunuz beyler

İlahi dergahtır beyler bizim  son mekanımız

Alemi berzahtan geçer bizim zorlu yolumuz

Bu yolun sonunda acep nolur bizim halimiz