PEYGAMBERLER TARİHİ.  NUH A.S. 3.

EY kavmim Eğer durumum ALLAH ın  Ayetlerini hatırlatmam size ağır geliyorsa ki ben  ALLAHA güvenmişim. Siz ve koştuğunuz ortaklar el birliği edin yapacağınız iş sonra size bir tasa vermesin. Sonra onu bana uygulayın ve bana mühlet vermeyin.

NUH A.S. Hemen güç kaynağına el açtı ALLAHIM beni yalanlamalarına karşılık bana yardım et dedi.

AZAP İSTEĞİ.

Sapıklar gözetim uygulamasında başarılı olmadılar. NUHU görevinden ali koyamadılar. Onun karşısında yenik düştükçe azdılar. Azgınlıkta son hadde vardılar. Kendi belalarını kendileri istediler.

EY NUH bizimle tartıştın hem de çok tartıştın doğru sözlü isen tehdit ettiğin azabı başımıza getir dediler.  NUH A.S. Peygamberin yetki sınırını ve ALLAHIN tasarrufunu onlara hatırlattı. Dilerse onu başınıza ancak ALLAH  getirir. Siz onu aciz bırakamazsınız. ALLAH sizi azdırmak isterse ben size öğüt vermek istesem de faydası olmaz. O sizin Rabbinizdir ona döneceksiniz.

ÖLÜMLE TEHDİT.

Söz yetiremedikleri  NUH A.S.  mi ölümle tehdit ettiler. Öldürmen  her azgın ve zalimin en belirli adetiydi. Onlar da böyle yaptılar. Ey NUH sen bu dediğinden vaz geçmezsen gerçekten taşlanmışlardan olacaksın.

Bir Peygamber için taşlanmak değil davadan vazgeçmek ölüm ifade ederdi. Kafir azgın sapık bunu nerede bilirdi. Bilmediler bilmeyecekler de. Uzun yıllar geçti  Çok az kişi Hakkı seçti. Çoğunluk giderek düşmanlıkta derinleşti. Düşmanlıkları öldürme   Tehdidiyle kesinleşti.

NUH A.S. İçin bir kişiyi daha iman aydınlığına çıkara bilmek en büyük hedefti. Bunun için her gün artan bir gayret sarf etti. Geceyi gündüze kattı. Sapıkları imana kavuşturma arzusu artıkça artı. Gerçeğin en katisi. Ne hikmettir ki NUH A.S. ile milleti arasındaki tevhid mücadelesi olanca hızıyla devam ederken ALLAH  tan gelen bir emirle iş başka bir yön aldı.

ALLAHIN  EMRİ ŞÖYLE.

Haberin olsun önceden iman edenlerden başka    milletinden hiç biri asla iman etmeyecek. O halde yaptıkları şeylerden eziyet ve yalanlamalarından ötürü kederlenme.  Milletinden hiç biri asla iman etmeyecek.

NUH A.S. Gerçeğin en katısıyla  karşılaşmıştı. Milleti demek ki inanmayacaktı. Azgınlık ve putçuluk karanlığından kurtulamayacaktı. Milletini iman ışığına kavuşturamayacaktı. ALLAHIN  etmeyecekler hükmü karşısında NUH A.S. durdu. Belki üzülecekti. Teselliyi O halde yaptıkları şeylerden  ötürü kederlenme  mealindeki ALLAH  Emrinde buldu. Geçmiş yılları hatırladı yaptıklarını andı ve şöyle dedi. Ben yenildim bana yardım et.

ALLAHIM milletim beni yalanladı benimle onların arasında sen hüküm ver. Beni ve beraberimdeki insanları kurtar.