BİR ÇOBANIN İLİM VE İRFANI 29

Osman ve nergiz in evlilikleri huzur ve saadet içinde devam eder ayrıca eğitim görevlerine titizlikle devam ediyorlar. Hayat devam ediyor yıllar sonra Süleyman ağa hastalanıyor ve sağlık durumunun iyiye gitmediğini his edince nergiz ve Osman ı yanına gelsinler diye haber gönderiyor nergiz ve Osman Süleyman ağanın yanına giderler Süleyman ağa durumunun ağır olduğunu his etmiştir nergize ve Osman a vasiyette bulunuyor oğlum Ahmet sizlere emanet ediyorum ona iyi bakın eğitimini bitirdikten sonra evlenmesine yardımcı olun servetimi adil bir şekilde paylaşın der Osman derki baba Ahmet bizim kardeşimizdir ben onu asla sahipsiz bırakmam der. Süleyman ağa kızı nergize bizim köşkümüze taşının orası sahipsiz kalmasın der ve hayatını kaybeder. Birkaç gün sonra Osman milli eğitim makamında nergizle otururken Osman adaletin timsali kara topraktır der ve şöyle bir şiir yazar.

Sordum karayere adaletini

Ben mevki makamı tanımam dedi

Dedim şehitleri nasıl bilirsin

Hakkın emri ile çürütmem dedi

Ağa ile köle sana gelince

İkisi yan yana defin olunca

Bundan bir haksızlık yok mudur sence

Ben böyle bir sistem tanımam dedi

Dedim sistemini kim icat etti

Senide beni de yaratan dedi

Çoban Osman sana gelince dedim

Kim gelirse gelsin tanımam dedi.

Osman ın hayatını ilgilendiren kitabın son sayfaları yazmış olduğu bu şiirle tamamlanmış oluyor.