Kedi, gücünü, fareyi yakalamak, onu ele geçirmek, pençelerinin arasında tutmak ve sonunda da öldürmek için kullanır.
Ama fareyle oynamasında bir başta etken daha vardır.
Kedi farenin gitmesine izin verir, birazcık kaçmasına, hatta arkasını dönmesine fırsat tanır; bu süre boyunca fare artık güce maruz değildir.
Ancak hala kedinin iktidar alanının içindedir ve her an tekrar yakalanabilir.
Derhal uzaklaşsa dahi, kedinin iktidar alanından kaçmış gibi görünür; ama yine de ulaşılamayacak olduğu noktaya varana kadar hala kedinin iktidar alanının içindedir.
Elias Canetti, ‘Kitle ve İktidar’ kitabında; Güç ve iktidar arasındaki ayrımı kediyle fare arasındaki ilişkiye benzeterek, şunları ifade ediyor;
“Kedinin egemen olduğu uzam, fareye yaşattığı umut anları, bir yandan da bütün bu zaman zarfında onu yakından izlemeyi sürdürmesi ve onu yok etmeye gösterdiği ilgiyi ve yok etme niyetini asla elden bırakmaması; bunların hepsine, uzam, umut, dikkatle izleme ve yok etme niyetine iktidarın fiili bedeni, ya da daha basit bir biçimde, iktidarın ta kendisi denebilir.”
Siyasette böyle değil mi?
Ya son yaşananlar, ne dersiniz?
Kayahan’ın şarkısındaki gibi.
İnşallah bir gün minik fareler kükrer ve kediler de korkar.
Son gönderilerin e-postanıza gönderilmesi için abone olun.
