Kumbağlılardan Başkan Albayrak’a teşekkür

Geçtiğimiz Pazar günü eşimle birlikte Kumbağ’a gidip kahvaltı yapalım dedik. Önümüz kış. Yaz bitti, yavaş yavaş sonbaharı da yiyoruz. Soğukta titrerken bu günleri arayacağız.

Atatürk Bulvarı’na çıktık. Kumbağ’a giden Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi’ne ait otobüsü bekliyoruz. Otobüs saate başı geçiyor. Biraz bekledikten sonra, “sanırım geç kaldık. Otobüs gitmiş olabilir” dedi, eşim.

O sırada önümüzden belediyeye ait beyaz bir otobüs geçti. Bu kısa olanlardandı. Alnındaki dijital ekrandan akarak geçen “Muratlı Caddesi-Köprübaşı…” yazısını gördüm. Devamını göremedim. Çünkü otobüs geçip gitti. İçimden, “Allah, Allah Muratlı Caddesi nere, Köprübaşı nere, burası nere?” diye geçirdim. Otobüsün değişmiş olabileceği hiç aklıma gelmedi.

Neyse dolmuşa bindik, adam başı yirmi üç liradan kırk altı lira ücreti ödedim. Belediye otobüsüne binseydik yarısını ödeyecektim. Benim basın kartım olduğundan belediye otobüsünden ücretsiz yararlanabiliyorum.

Deniz mevsimi bittiği için dolmuş fazla kalabalık değildi. Rahat gittik. Kumbağ’da dolmuştan indik.

Süleymanpaşa Belediyesi’ne ait Sosyal Tesis’in kahvaltısı hem güzel hem de diğer yerlerden çok daha ucuz. Tesis önündeki, denize yakın bir masaya oturduk. Az sonra kahvaltı tabaklarımız ile bir termos dolusu çayımız geldi. Güzelce karnımızı doyurduk, çaylarımızı içtik. Dalga seslerini dinleyerek, biraz da kitap okuduktan sonra ayrıldık.

Kahvaltı ücreti bir ay önce yüz lirayken yüz yirmi liraya çıkmış. Emekli maaşlarımız yerinde saysa da, her gün her şeye nedensiz niçinsiz zam üstüne zam bindirildiği için “niye böyle?” demeye bile gerek duymadık.

Otobüs durağına geldiğimizde beni şaşırtan bir şey gördüm. Mavi otobüs yerine beyaz bir otobüs kalkış saatini bekliyordu. Alnındaki dijital ekranda yazan yazıyı okuyunca anladım ki gelirken önümüzden geçen ve bizim binmediğimiz belediye otobüslerinden biri bu.

Eşime, “bak, eski, hurda otobüsü değiştirip, yenisini koymuşlar. Başkana helal olsun vallahi. Bu otobüsleri sefere koydukları törende, ayaküstü söyleyip, gazetedeki köşemde de yazmıştım. Demek ki dikkate almış” dedim.

Otobüsün önünde bir de günün anısına fotoğraf çektirdim. Kalkışa yarım saat kadar vardı. Biraz bilgi almak için otobüs sürücüsünü aradım. Az ilerideki çay bahçesinde bir masada oturuyordu. Selam verip, masadaki boş sandalyeye oturdum. “Otobüsün şoförü siz misiniz?” diye sordum. “Evet” dedi. “Bu otobüs ne zamandan beri çalışıyor” dedim. Sanırım tam anlamadı, “Uzun süreden beri bu hatta” diye cevap verdi. “Onu biliyorum. Bu beyaz otobüsün ne zaman sefere koyulduğunu soruyorum” dedim. “On gün önce” dedi.

Anladım ki, Başkan Albayrak, Kumbağ’a sefer yapan otobüslerin hurda olduğunu, hoplayıp zıplayarak giden aracın içindeki vatandaşların gacır, gucur seslerden adeta eziyet çekerek yolculuk yaptığını söyleyip, yazmamı dikkate almıştı. Belki başka söyleyenler de olmuştur, onu bilemiyorum.

Bu konuyla ilgili Başkan’la konuştuğumu ve gazeteye de yazdığımı şoföre söyledim. “Çok iyi etmişsin abi” dedi. “Hem biz yeni bir araç kullanmaya başladık hem de Kumbağlı vatandaşlar rahat etti. Hepsi Başkan’a teşekkür ediyor.”

Aynı masada oturan iki Kumbağlı vatandaş, konuşmamıza kulak misafiri olmuştu. Biri, “Hem Başkan’a hem de size teşekkür ederiz. Yepyeni otobüslerle yolculuk yapıyoruz artık” dedi.

Ben de buradan Başkan Albayrak’a kendi adıma teşekkür ediyorum. Dönüşte rahat bir yolculuk yaptık. Hem de yarı ücret ödeyerek.

Bu yazı burada bitmedi. Kumbağ otobüsüyle ilgili bir yazı daha yazacağım. Onu da yarına bırakıyorum.