Okul müdürünün stresi

Haber müdürlüğünü yaptığım gazeteden çıkmış, ana caddede yürüyordum. Çarşı cıvıl cıvıldı. Karşımdan gelenler arasından tanıdık olunca, selamlaşıp, ayaküstü kısa bir sohbetten sonra ayrılıyorduk.

Neredeyse on yılı bulmuştu buraya yerleşeli. Oldukça da çevre edinmiştim. Uzun zamandır tanıdığım ve sevip saydığım okul müdürü hızlı adımlarla yürüyerek gelip, tam yanımdan geçerken, “Hayrola Hocam bu ne hız, nereye yetişmeye çalışıyorsunuz? Beni bile görmediniz” dedim, durdu…

Burnundan soluyordu; “Hiç sorma Serdar Bey” dedi. “Canım çok sıkılıyor.”

Adımı yanlış söylemesini önemsemedim. Çünkü benim adımı en az benim kadar ezbere bilen biriydi ve unuttuğuna göre, demek ki kafası çok karışıktı. Bu durumdayken kendi adını sorsam, eminim ki onu bile hatırlayamazdı.

“Ne oldu, sizi, kim bu kadar öfkelendirdi?” diye sordum.

Yoluna devam edecekti ama biraz boşalma isteği uyandırdım herhalde ki, içini döktü;

“Bu şehre geldiğime geleceğime bin pişmanım. Keşke burayı on yıl boyunca karantinaya alsalar da, memleketin en iyi sosyolog ve psikologlarını getirip, bazı insanları ayırıp, güzelce inceleseler!”

Şaşırmıştım.

“Neden ki?” diye sordum.

“Nedeni var mı Serdar Bey? (Bu Serdar Bey kimse artık, müdürün hafızasında iyi yer etmişti anlaşılan) Ben çalışkanlığımla eğitim camiasında ilk üçe girerim ama burada ne yaptığının kıymetini bilen var ne de insan halinden anlayan. Varsa yoksa dedikodu. Allah böyle insanları neden yaratır ki?”

“Günaha girmeyin Hocam. Onun da bir bildiği vardır mutlaka. Yaratacak ki, iyiyle kötünün, doğruyla eğrinin farkı anlaşılsın. Ama bunu yapan her kimse, sizi iyi öfkelendirmiş. Boş verin siz onları, biz, sizi biliyoruz. Bilmeyen de bilmesin.”

“Haklısınız ama insan iyi bir şey yapıyorsa destek verilir, arka çıkılır. Şu okul mezbelelikti, ben ne hale getirdim, gören yok. Öğrenci velisi okulu yönetme peşinde, bir şey düzenleyecek olsak dedikodudan geçilmiyor. Bu nasıl iştir anlayamadım. İnan elimi oynatasım gelmiyor bazen, Serdar Bey!”

“Hocam siz bir eğitimcisiniz… Siz böyle düşünürseniz, başkaları ne yapar…? Demek ki eğitimde bir sorun var. Bunun nedenini de en iyi siz bilirsiniz.”

“Ahhhh! Ahhhh!” diyerek içini çeken müdür, “Hadi eyvallah, daha fazla konuşturma beni” deyip, elimi sıktı, yoluna devam etti. Arkasından bakakaldım…

Şu Serdar Bey kim acaba? Merak ettim…