Yazdığım yazılarda olduğu kadar, okuduğum yazılardaki dil bilgisi ve anlatım hatalarına çok dikkat ediyorum. Benim için bu olay öncelikle okuyucuya olan saygının göstergesidir.
Akıllı telefonların piyasaya çıkmasından sonra yoğun olarak kullanılmaya başlayan sosyal medyada hemen hemen herkesin bir veya birkaç sayfası ve hesabı var. Fotoğraflar paylaşılıyor, yorumlar yapılıyor, hikayeler, şiirler, düz yazıların milyonlarcası ortada dolaşıyor.
Ancak özellikle de yorum yazılarının dikkatli ve özenerek yazılmaması beni çok üzüyor ve tepkimi çekiyor.
Zaman zaman benim arkadaş listemde bulunan, şahsen tanıştığım ya da tanımadığım kişilerin yapmış olduğu yorumlardaki veya paylaştığı kişisel yazılardaki yazım hataları, anlam düşüklükleri ve kullanılan argo kelimelerden çok rahatsızlık duyuyorum.
Bir yazının altına yorum yazısı yazılıyorsa eğer, bu çalakalem değil, anlaşılır bir dille, yazım hatası olup olmadığına dikkat edilerek yazılması gerekir.
Bu olay tıpkı şuna benziyor; bir kişiye ya da topluluğa “selamünaleyküm” der, “aleykümselam” diye karşılık bekleriz ya da gönülden gelen bir sesle “merhaba dostlar”, “günaydın”, “iyi akşamlar” der, gülümseriz.
Ama bir de bunu “meraba” veya “merhabayn” gibi laubali bir şekilde, kendine göre selam verdiğini sanarak yapanlar vardır. Ciddiyetsiz ve samimiyetsiz bulduğum…
İşte sosyal medyada bir baş sağlığı mesajı yazarken bile özen göstermeyenleri ben böyle değerlendiriyorum. Laubali, ciddiyetsiz ve samimiyetsiz.
Aceleden yazım hatası olabilir; belki eli titriyordur, belki gözden kaçmıştır, belki beyni yazdığını doğru algılamıştır… Bunlara hiçbir sözüm yok.
Ama üç dört kelimeyi yazıp da, yazdığını bir kez bile okumadan paylaşanlar var.
Ve bunu da öyle bir havayla yapıyorlar ki, sanırsınız noter tasdikli olarak paylaşıma açmışlar.
Böylelerine şunu söylemek istiyorum; kırk yıllık gazeteciyim, yani hep yazıyorum. Üniversite mezunuyum, tam on yedi yıldır okuduğum okullarda dirsek çürüttüm. Yaygın medyada çalışırken yıllarca her sabah masama bırakılan en az on gazeteyi okumadan güne başlamadım. Yazdığım haber sayısını ben bile bilmiyorum. On sekiz kitap yayınladım. Hep kitabımda onlarca öykü, makale ve olay var.
Ve halen yazdığım makale ve sosyal medya yorumlarımda defalarca okuyup, kontrol etmeme karşın yine de yazım ve anlatım hatası oluyor. Bu nedenle gazetede yayınlananlar için geçmiş ola ama internet sitesinde ve sosyal medyada yayınlananları, her karşıma çıktığında yeniden okuyup, yazım ve anlam hatası var mı diye kontrol ediyorum
Peki, benim bu yaptığım davranış; yazdığım yazıya ya da kendime olan güvensizliğimden mi, yoksa okuyucuya olan saygımdan mı? Elbette ki onu okuyan ya da okuyacağını düşündüğüm herkese olan saygımdandır.
O zaman bir insan nasıl oluyor da karşıdakine selam verirken, hatır sorarken, acısını paylaşırken, üzüntüsünü belirtirken ciddiyetsizlik olarak algılanan bir yanlışa veya hataya dikkat etmez. Ben buna bir anlam veremiyorum. Verenler varsa izah etsin ben de anlayayım…
Son gönderilerin e-postanıza gönderilmesi için abone olun.
